W piekle Auschwitz, do kt贸rego trafiali mężczyźni i kobiety, rodziły się także dzieci.
Auschwitz ma r贸żne oblicza, lecz jednym z najgorszych i najbardziej tragicznych jest los dzieci, kt贸re przychodziły tu na świat.
Bezbronne, bez szans na przeżycie. Jednak i tu pojawiały się anioły: położne, pielęgniarki i kobiety, kt贸re robiły wszystko, by je ocalić. Jedną z nich była Stanisława Leszczyńska. Położna, kt贸ra gdy trafiła do Auschwitz, nie tylko nie straciła nadziei, ale pobyt tam potraktowała jak misję. Nazywana Mateczką, niosła pociechę innym, ale przede wszystkim odbierała porody więźniarek. W koszmarnych warunkach, nawet bez wody, za to pod czujnym okiem Mengelego. Nie pozwoliła umrzeć ani jednemu noworodkowi i ani jednej matce.
Co nie znaczy, że wszyscy jej podopieczni przeżyli obozowy koszmar.
Ma zaledwie czternaście lat i wytatuowany na ręce numer 73 305. Dita przyjechała do Auschwitz-Birkenau transportem z getta w Terezinie. Razem z matką i ojcem trafiła do tak zwanego obozu rodzinnego. To jedyne miejsce w "fabryce śmierci", w kt贸rym dzieci i ich rodzice mogą mieszkać razem. Jedyne, w kt贸rym działa tajna szkoła, z niewidzialnymi tablicami i zeszytami, lekcjami wypowiadanymi szeptem i przerywanymi, niczym dzwonkiem, brutalnymi rewizjami. Ale książki są prawdziwe. Osiem rozlatujących się tom贸w. Każdy na wagę ludzkiego życia. Najmniejsza biblioteka świata. Dita została ich strażniczką, codziennie przenosi je do bezpiecznej kryj贸wki, za każdym razem kładąc na szali własne życie.
Głęboko poruszająca opowieść o odwadze wykuwanej w strachu, nadziei, kt贸ra nie gaśnie nawet podczas najczarniejszego mroku, i ocalającej mocy słowa.
UWAGI:
Na ok艂adce: Powie艣膰 oparta na prawdziwej historii wi臋藕niarki Dity Kraus. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Antonio G. Iturbe ; prze艂o偶y艂a Marta Szafra艅ska-Brandt.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Grisza ma 5 lat, gdy razem z mamą, babcią i rodzeństwem trafia z Białorusi do Auschwitz. Kilka miesięcy p贸źniej śmierć zabiera mu tych, kt贸rych kocha. Chłopiec zostaje sam w miejscu, gdzie ludzkie życie nic nie znaczy, i zapamiętuje wszystko, co dzieje się w tym piekle na ziemi. Ma zapalenie płuc, dwa razy jest "pacjentem" doktora Mengele, a mimo to udaje mu się przeżyć i doczekać wyzwolenia. Po wojnie tuła się po r贸żnych domach dziecka, szukając swego miejsca na ziemi. Obozowe przeżycia są tak traumatyczne, że dopiero w 1963 roku decyduje się opowiedzieć swoją historię kustoszowi muzeum w Auschwitz.
Chłopiec, kt贸ry przeżył Auschwitz to obraz obozu widziany oczami małego dziecka, kt贸re zapamiętało to, co niekt贸rzy woleli by wymazać z pamięci.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Tomasz Wandzel.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
W 2013 roku, kiedy Aleksiej Fiediarow był kierownikiem działu śledczego w prokuraturze i szefem zespołu prawnego w dużej korporacji budowlanej, aresztowano go za wręczenie łap贸wki - jak sam twierdzi, był to zarzut wyssany z palca. Trafił na trzy lata do kolonii karnej dla byłych pracownik贸w służb. Okazało się, że od czasu Gułagu nie zmieniło się aż tak wiele.
W zonie Fiediarow spotkał drobnych przestępc贸w, narkoman贸w, łap贸wkarzy, niebezpiecznych morderc贸w - i tych, kt贸rzy po prostu weszli komuś w drogę albo musieli wziąć na siebie ciężar cudzej winy. Tutaj wszyscy byli r贸wni, przynajmniej na początku, zanim zajęli swoją pozycję w obozowej hierarchii. Bo choć to miejsce na poz贸r pełne chaosu i absurdu, gdzie "nie wolno, ale można", gdzie więźniowie dostają jedzenie przeznaczone dla świń i muszą przygotowywać grafik pracy lod贸wki, tak naprawdę wszystko ma swoją logikę. Im szybciej uda się ją zrozumieć, tym większe szanse na przetrwanie.
Ta książka, choć napisana chłodno i beznamiętnie - w zonie emocje nie są w cenie - nikogo nie pozostawi obojętnym. To raport ze świata, w kt贸rym trudno przeżyć, a jeszcze trudniej pozostać człowiekiem.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Aleksiej Fiediarow ; prze艂o偶y艂 Jerzy Czech.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Europa tonie w powojennym chaosie. Trzydziestoletnia lekarka Marianna Palińska po długiej rekonwalescencji spowodowanej pobytem w obozie Ravensbr眉ck wraca do Polski, aby odnaleźć swojego brata. Kobieta pomaga Niemcom, kt贸rzy pozostali w kraju, spisując ich historie, co pomaga jej odzyskać wiarę w siebie i pogodzić się z przeszłością. Jednocześnie podejmowane przez nią decyzję zaważą nie tylko na losie lekarki, ale także jej najbliższych.
Powojenna zawierucha, trudne relacje międzyludzkie, a w tym wszystkim walka o człowieczeństwo, przyjaźń, a wreszcie miłość.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Agnieszka G艂adzik.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
SS-mani zabijający zastrzykami z benzyny i fenolu. Polowanie obozowych strażnik贸w na więźni贸w ze złotymi koronami zębowymi. Mordercza praca w kamieniołomach. Przeraźliwy gł贸d i epidemie chor贸b zakaźnych. To wszystko dziesiątkowało zesłanych do KL Gross-Rosen, jednego z najcięższych oboz贸w III Rzeszy. Tutejszymi kapo i blokowymi zostawali przede wszystkim niemieccy recydywiści: gwałciciele, złodzieje i mordercy. To oni wraz ze zwyrodnialcami z SS znęcali się nad uwięzionymi.
Tomasz Bonek, reporter, dokumentalista i autor reportaży historycznych, dociera do zeznań więźni贸w niemal już zapomnianego kacetu założonego pod dolnosląską Rogoźnicą. Każdy z kolejnych analizowanych dokument贸w jest bardziej przerażający. Wszystkie układają się w przejmującą opowieść o demonach śmierci - oprawcach z KL Gross-Rosen.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Tomasz Bonek.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Polacy, kt贸rzy przeżyli Auschwitz. Ostatni moment, by posłuchać ocalonych.
J贸zef Paczyński, rocznik 1920. Więzień numer 121 - z pierwszego transportu, fryzjer komendanta Rudolfa H枚ssa. Na pytanie, czemu nie poderżnął mu gardła, będzie musiał odpowiadać przez całe życie.
Marceli Godlewski, 1921, AK-owiec, egzekutor Kedywu. Po wielu miesiącach przesłuchań trafia do obozu, skąd ucieka przy pierwszej okazji.
Lidia Maksymowicz, najmłodsza. Uwięziona jako trzyletnia dziewczynka. Wystraszone dziecko ukrywające się pod pryczą przed wzrokiem doktora Mengele.
Karol Tendera, więzień numer 100 430. Zakażony tyfusem w ramach eksperymentu medycznego. Nigdy nie pogodzi się z tym, że można bezkarnie m贸wić o "polskich obozach zagłady".
Stefan Lipniak, 1924. Czterdzieści cztery miesiące za drutami. Cała młodość. Niewiele o tym m贸wi, bo życie to nie tylko ob贸z.
Mija 70 lat. Byli więźniowie Auschwitz nadal żyją i są wśr贸d nas. Spotykamy ich na ulicy, w tramwaju, w aptece. Mijamy w pośpiechu, nie zwracając uwagi. Wciąż mają dużo do opowiedzenia. Oto ich historie.
UWAGI:
Bibliografia, netografia na stronach 277-279.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Jedno z najważniejszych świadectw losu więźni贸w i ofiar obozu Auschwitz-Birkenau i jednocześnie jedna z pierwszych literackich relacji z piekła na ziemi.
"Na ściany, podłogi, cegły padła tu krew i opowiada o ludziach, kt贸rzy tu ginęli. Zostali tam, gdzie polała się ich krew. To nic, że ściany p贸źniej zabielono wapnem. Te ściany są nadal czerwone."
Seweryna Szmaglewska po aresztowaniu przez gestapo spędziła dwa i p贸ł roku w obozie Auschwitz-Birkenau, gdzie doświadczyła wyczerpującej pracy fizycznej i kilku ciężkich chor贸b. Gdy w styczniu 1945 r. więźni贸w obozu pognano w marszu śmierci, udało jej się uciec. Od pierwszych dni wolności przystąpiła do opisania tego, co niewyobrażalne. Tak w ciągu kilku miesięcy powstał pierwszy dokument o nazistowskiej machinie zagłady. Książka ukazała się przed końcem 1945 roku.
Wydanie zawiera niepublikowane listy z obozu, rysunki Seweryny Szmaglewskiej tworzone w trakcie pisania oraz fragmenty najważniejszych recenzji oraz wypowiedzi samej autorki o książce.
UWAGI:
Tekst cz臋艣ciowo w przek艂adzie z j臋zyka niemieckiego. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Seweryna Szmaglewska ; [redaktor wydania Micha艂 Nalewski ; [>>] t艂umaczenie list贸w z j臋zyka niemieckiego Maciej 艁ysakowski].
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Wstrząsająca opowieść o obozie Auschwitz widzianym oczyma dziecka.
Zacząłem więc spisywać wspomnienia moje, moich koleżanek i koleg贸w. Z nadzieją, że jak je napiszę, to one ode mnie odejdą. Niestety, tak się nie stało.
Bogdan Bartnikowski miał 12 lat, kiedy w nocy z 11 na 12 sierpnia 1944 roku znalazł się z mamą na rampie KL Auschwitz-Birkenau. Jego opowieść to jedno z najbardziej poruszających świadectw dziecięcej wrażliwości wobec piekła obozowej rzeczywistości.
Jedyny w swoim rodzaju, unikatowy dziennik więźnia na bieżąco opisujący i ilustrujący codzienność niemieckiego obozu koncentracyjnego.
Aldo Carpi - artysta, profesor malarstwa - spędził w obozach blisko p贸łtora roku. Strażnicy uczynili sobie z niego "malarza na zlecenie". Jednocześnie dzięki temu zyskał on możliwość stworzenia wyjątkowego dokumentu czasu zniewolenia. Pisał go i rysował z dnia na dzień, w obliczu nieustającego terroru i groźby śmierci.
Każde zawarte na kartach dziennika słowo, każdy obraz wydarte zostały śmierci i obozowej katordze. Całość stanowi rozpaczliwy głos człowieka, kt贸remu chciano odebrać prawo do życia. Z tych zapisk贸w poznajemy piekło życia w miejscu przeznaczonym do umierania. Niezwykłe rysunki dokumentujące codzienność chwilami przemawiają dobitniej od sł贸w...
Jest to r贸wnież piękne świadectwo tego, że nawet w piekle można pozostać człowiekiem i nie sprzeniewierzyć się wyznawanym wartościom: miłości, przyjaźni i solidarności, choćby nawet oprawcy uznali je za przestępstwo. To zarazem ostrzeżenie i zachęta do obrony ze wszystkich sił przed tymi, kt贸rzy chcą zniszczyć prawdę, depcząc prawa i godność człowieka..
